Książka, która mówi o badaniach i planach, które należy przeprowadzić za pomocą mediów wizualnych, aby w odpowiedni sposób przekazać obywatelowi przesłanie i cel.
- Rozmiar pliku : 4.3 Mb
- Numer stron : 139
- Autor : Media
O ksiazke :
Pojęcie komunikacji wizualnej związane jest przede wszystkim z funkcjonowaniem środków masowego przekazu i sposobami wykorzystania obrazu w konstruowaniu dyskursu medialnego. Absorbując koncepcję komunikacji przez różne dziedziny wiedzy, powstają nowe gałęzie nauki o komunikacji, począwszy od komunikacji społecznej, poprzez polityczne, medialne, elektroniczne, międzykulturowe, literackie, audiowizualne i psychologię komunikacji i inne, po komunikację wizualną. Komunikacja wizualna w medioznawstwie to przekaz wykorzystujący takie środki jak: ilustracja, fotografia, typografia, infografia, są to obrazy w mediach i ich funkcje - informacyjne, edukacyjne, retoryczne (perswazyjne) i artystyczne, które w mediach nigdy nie pojawiają się samodzielnie i autonomicznie, ale razem z tekstem stanowią swoisty konglomerat w zależności od celu, jaki chce osiągnąć nadawca.
Uwagi końcowe :
Komunikacja we współczesnej szkole i na uniwersytecie w dużej mierze została poddana procesom wirtualizacji. Dziś rolę tradycyjnej korespondencji przejmuje wygodniejsza forma elektroniczna. Sytuacja ta przyczyniła się do zmiany zachowań i rytuałów komunikacyjnych w relacji nauczyciel-uczeń, a także w relacji nauczyciel-rodzic. Komunikacja elektroniczna jest w dużej mierze pozbawiona hierarchii, a rytuały językowe zostały uproszczone. Odpowiednim komentarzem do obserwowanego procesu wydaje się teza Niklasa Luhmanna, zgodnie z którą każdy system społeczny (a więc także w pewnym stopniu społeczność akademicka) dąży do redukcji początkowej złożoności (...) poprzez wyznaczenie określonych filtrów preselekcyjnych, które uprościć i zmniejszyć złożoność początkowej informacji ze względu na względną jasność i prostotę systemu, w którym informacje są przetwarzane. Wirtualizacja pozwala na tego rodzaju redukcję złożoności. Choć wśród czynników determinujących zachodzące zmiany warto wymienić wpływ kultury anglosaskiej, to jednak procesy zachodzące w szeroko rozumianej edukacji są znacznie bardziej złożone. Zmiany w zróżnicowaniu struktury szkolnictwa wyższego po 1989 roku zmieniły charakter relacji student / wykładowca. Przejawem zmian są np. Akcje promocyjne uczelni wyższych poprzedzające rekrutację, które mają charakter i kształt reklamowy.
Często relacja uczeń / mistrz sprowadza się do relacji między usługodawcą a klientem. O ile w komunikacji bezpośredniej zachowane są reguły grzeczności i reguły adresowania wiadomości, o tyle w przypadku korespondencji elektronicznej hierarchia akademicka zostaje relatywizowana i zneutralizowana. Współczesna szkoła, oprócz misji edukacyjno-dydaktycznej, stała się także instytucją gwarantującą usługi edukacyjne. Liczba dzieci uczęszczających do szkół z roku na rok maleje. Ranga placówki, a także nauczyciela, wydaje się być niższa niż kilka lat temu. Zmienia się charakter relacji nauczyciel-rodzic. W obu przypadkach, zgodnie z zasadą Marshalla McLuhlana „medium jest przekazem”, charakter sposobu przekazywania informacji wpływa na styl przekazu, który staje się bardziej bezpośredni, a nawet potoczny. Czy to tylko efekt wirtualizacji? Na podstawie internetowego języka polskiego można wywnioskować ogólny język polski. Czy obecność zrytualizowanych form można uznać za gwarancję zachowania tradycji relacji opartej na wzajemnym szacunku między partnerami dialogu?
0 Komentarze